We maken een plunjezak. Je hebt hem vast wel eens gezien. We noemen hem de Transit. Hij past aan de voorkant van de fiets, in de stijl van een porteur, en kan over de schouder of als rugzak worden gedragen. Hij heeft een plek of vakje voor alles wat je nodig hebt om de dag of het weekend door te komen (bijv. laptop, waterfles, kleding, opladers, enz.). En omdat we er zeker van willen zijn dat onze spullen het uithouden, hebben we de tas afgelopen zomer getest tijdens een off-road-tocht van 100 mijl in het afgelegen noorden van Californië.

We ruilden de laptop in voor een frisbee en opladers voor een slaapzak. We hebben elk beetje van de 31 liter aan intern volume volgepropt met spullen en voedsel voor een vierdaags spektakel, rivierratten, zwemputten zoeken, zelfvoorzienend, gemengd oppervlak, en hebben de tas in slechts een handvol dagen aan een jaar van misbruik blootgesteld.

Er knipten geen naden, de tas verliet nooit het rek (zelfs niet per ongeluk), de tas bewaarde doorweekte broekjes apart van lucifers en bood ruimte voor een aantal steezy moves op vloeiende linten van jonge aarde die vers waren ontsproten uit de naalden van sequoia's van het afgelopen seizoen.

Je kunt je afvragen of "bikepacking" tassen beter geschikt zouden zijn geweest voor de behoeften van de reis. Natuurlijk, misschien, maar om Socratisch te zijn: hoe doen die tassen het tijdens het dagelijkse woon-werkverkeer?

Als je meer wilt zien van de reis en meer wilt weten over de historische folklore van het gebied, ga dan naar yonderjournal.com/holin/.