Ontsnappen naar het noorden
VELDTEST : LENTE, 2015
ONTSNAPPING NOORD NOORD
Fotografie door Janne & Samu Amunét. Notities van Janne Amunét
Bij het eerste teken van het einde van de winter waagden de broers Janne en Samu Amunét zich richting de poolcirkel. Als trouwe reizigers stonden ze te popelen om hun huis in Helsinki te verlaten en de onlangs ontdooide Lofoten-archipel aan de noordkust van Noorwegen te verkennen voor hun eerste roadtrip van het jaar. De vierentwintig uur durende rit zou hen door delen van Finland, Zweden en Noorwegen voeren die nog stevig bevroren waren. Maar bij aankomst aan de kust werd het weer minder. Het idyllische dorpje Å, meestal een bestemming voor zomertrips, was leeg en rustig op een manier zoals alleen afgelegen plaatsen dat kunnen zijn.
Toen ik als kind in de zomer een drukbezochte Lofoten bezocht, heb ik de plek altijd gezien als een toeristische bestemming. Onlangs kwam ik foto's tegen van de plaats in de late stadia van de winter. Ze toonden Lofoten met turquoise water en witgevlekte grijze en bruine bergen zonder mensen. Wat in de zomer een weelderig, groen toeristenparadijs was, verandert in een rauw, natuurlijk toevluchtsoord dat op een andere wereld lijkt.
De stad Å op de Lofoten ligt op 24 uur rijden van Helsinki. Het was maart, we pakten onze spullen, reden door Finland en stopten voor een snelle dag in onze woonplaats Oulu. In Kiruna, de laatste grote Zweedse stad voor Noorwegen, sloegen we voorraden in. We stopten af en toe om de pittoreske kant van de weg vast te leggen.
De rit naar de grens maakt duidelijk dat je Noorwegen nadert. De vlakke wegen veranderen in Fjells (hoge glooiende heuvels) en goed asfalt verandert in met ijs bedekte wegen. Op de grens kom je aan bij Björnfjell, of Berenberg in het Engels, waar je wordt begroet door een besneeuwd fort van ijs. De wegen zijn ommuurd door hoge sneeuwbanken.
80 km later slaat het weer om van sneeuwstormen en bijtende kou naar zonneschijn en late wintertemperaturen. De wegen zijn nu goed onderhouden en veilig, ware het niet dat de Noorse chauffeurs je voorbij knallen op smalle bergweggetjes. Lofoten is een keten van bergen die recht uit zee oprijzen. Vlakke wegen zijn schaars en alle wegen zijn in de rotsachtige bergwand geboord en geslagen. Na Narvik passeer je een hoge brug naar de Lofoten. Deze brug is zo hoog gebouwd dat hij soms gesloten is omdat de wind zo sterk is dat hij hogere auto's over de reling kan duwen.
We kwamen aan in Å terwijl het noorderlicht de hemel achter de bergen schilderde. s Ochtends was het kleine vissersdorpje rustig, afgezien van de paar boten die uitvaren. Als je naar het strand van Kvalvika wandelt of naar het vissersdorp Laukvik, met vuurtorens, scheepswerven en structuren om gerookte vis te drogen, komt het gebied tot leven.
Daarom waren we naar het noorden gevlucht.
Lofoten is de perfecte vakantiebestemming als je verlangt naar rust en ruimte, een plek die zo groots is in zijn natuur en evenwicht dat je constante zorgen thuis er klein aanvoelen. De rit terug was rustig en nu, 8 maanden na de reis, betrap ik mezelf er nog steeds op dat ik dagdroom en door mijn vingerafdrukken schuif, wetende dat de winter over een paar maanden voorbij is en ik misschien wel weer naar het noorden kan vluchten.
-Jane / Cinematograaf
